ควันหลงส่งพ่อหลวง
“เก็บควันหลงส่งพ่อหลวงปวงพสก     ยากหยิบยกเทียบครั้งไหนมากมายเหมือน
ช่างมืดฟ้ามามัวดินถิ่นสะเทือน          หัวใจเปรื้อนเศร้าอาลัยใจหนึ่งเดียว
จะแผดร้อนแค่ไหนก็ไม่หวั่น             จะต้องยืนทั้งวันมั่นเต็มเหนี่ยว
จะเปียกปอนนอนถนนคนกลมเกลียว   ห่างเศษเสี้ยวของพระองค์ผู้ทรงงาน
พอถึงคราน้ำตาไหลใจสะอื้น            ทั้งวันคืนคร่ำวิโยคโศกสะท้าน
สงบใจให้พระองค์ส่งพระวิญญาณ      สู่สถานพิมานแก้วเพริศแพร้วพลัน
จิตอาสาน่าชื่นชมนิยมนัก                ทำด้วยรักจากหัวใจไม่หุนหัน
เด็กผู้ใหญ่ไม่ย่อท้อขออภิวันท์          ทำความดีร่วมกันเพื่อท่านพระองค์
ขบวนริ้วอิสริยยศปรากฏก้อง            สมพระเกียรติตามครรลองราชประสงค์
ประติมาจิตรกรรมยังดำรง                ค่าสูงส่งชาติใดไม่มีปาน
ถึงเวลาเปลี่ยนผันมุ่งมั่นต่อ              จะทำดีเพื่อพ่อขอสืบสาน
คำพ่อสอนยังจีรังก้องกังวาล             พระปณิธานต้องเห็นผลจากคนไทย
จะรักกันเหมือนวันลาพ่อฟ้าหลวง        จะเป็นห่วงเหมือนจิตอาสาค่ายิ่งใหญ่
จะธำรงเอกลักษณ์เหมือนหลักชัย       จะกลมเกลียวตลอดไปเป็นไทยเดียว”
ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า นายเสน่ห์ ศรีสุวรรณ ผู้ประพันธ์ 27 ตุลาคม 2560